Przerwa między zębami (diastema) – sposoby leczenia

Charakterystyczna szpara między górnymi jedynkami, inaczej nazywana diastemą, przez niektórych uznawana jest za oznakę atrakcyjności. Jednak dla wielu pacjentów stanowi problem natury estetycznej, w związku z czym marzą, by się jej pozbyć. Jakie są na to sposoby i jak wygląda leczenie diastemy?

Co to jest diastema?

Diastema to przerwa między zębami, górnymi siekaczami przyśrodkowymi. Jest ona widoczna w jamie ustnej podczas otwierania ust, mówienia czy uśmiechania się, dlatego często pacjenci sami decydują, by ją zlikwidować.
Obecność diastemy może być uwarunkowana genetycznie, zwłaszcza jeśli jej przyczyną jest przerost wędzidełka wargi. Charakterystyczna przerwa między jedynkami może być także dziedziczona ze względu na ułożenie zębów, czyli zaburzone proporcje między szerokością siekaczy a zmniejszonym rozmiarem kości szczęki.

Czy diastema jest wadą?

Diastema przekraczająca szerokość 2 mm uznawana jest za wadę zgryzu, która wymaga leczenia ortodontycznego. Mniejsza szpara między zębami jest traktowana jedynie jako defekt estetyczny i jej likwidacja w takich przypadkach jest kwestią indywidualną, w zależności od nastawienia pacjenta.

Jakie są rodzaje diastemy?

Wyróżnia się trzy rodzaje diastemy:

• diastema zbieżna – dolne końcówki zębów skierowane są do siebie, korzenie jedynek natomiast rozsunięte. W przypadku diastemy zbieżnej najczęściej wybieraną metodą leczenia jest noszenie aparatu ortodontycznego stałego;
• diastema równoległa – zęby są rozsunięte równolegle. Leczenie diastemy równoległej zależy od szerokości przerwy między zębami oraz wieku pacjenta;
• diastema rozbieżna – korzenie są do siebie zbliżone, natomiast końcówki zębów odchylone. Zamykanie diastemy w przypadku tej wady zgryzu odbywa się zwykle poprzez noszenie ruchomego aparatu ortodontycznego.

Rodzaj diastemy rozpoznawany jest przez stomatologa w trakcie wizyty pacjenta w gabinecie. To lekarz również, w zależności od rodzaju diastemy i w porozumieniu z pacjentem decyduje o dalszym sposobie leczenia.

Jak wygląda rozpoznanie diastemy?

Diastema określana jest jako wada estetyczna, jednak dopiero podczas wizyty stomatologicznej lekarz może stwierdzić, czy wymaga ona leczenia. Jeśli wielkość przerwy między jedynkami przekracza 2 mm lub pojawia się nagle i gwałtownie się powiększa, lekarze zalecają, aby przeprowadzić leczenie, by uniknąć chorób przyzębia oraz rozwoju wad zgryzu. Przerwa między zębami może również doprowadzić do problemów z wymową. Jest ona m.in. przyczyną seplenienia świszczącego, powodujące ostre, świszczące brzmienie głosek dentalizowanych (ć, ś, ź, s, z, dź).

Przyczyny powstawania diastemy

Ze względu przyczynę powstania charakterystycznej szpary między zębami, wyróżniamy trzy rodzaje diastemy:

• diastema prawdziwa – przerwa między zębami powstająca w wyniku przerostu wędzidełka wargi górnej, które może być zbyt nisko przyczepione i powoduje zaburzenia wzrostu zębów. W przypadku niskiego przyczepu wędzidełka, pierwszym krokiem w kierunku zmniejszenia szerokości szpary jest jego podcięcie, wykonywane jeszcze u dzieci;
• diastema rzekoma – spowodowana jest brakiem siekaczy bocznych lub ich zmniejszonym rozmiarem. Diastema rzekoma występuje również, gdy pacjent posiada nadliczbowe zęby (w postaci np. dodatkowego zęba w podniebieniu) lub posiada zbyt małą liczbę zębów siecznych bocznych stałych w szczęce. Przy braku siekaczy bocznych jedynym rozwiązaniem bywa często leczenie implantologiczne;
• diastema fizjologiczna – pojawia się przed wyrżnięciem zębów bocznych u dzieci pomiędzy 7. a 9. rokiem życia. Diastema fizjologiczna z reguły nie wymaga leczenia stomatologicznego i zanika po wyrośnięciu górnych “dwójek”;
• diastema przejściowa – pojawia się u dzieci między 3. a 4. rokiem życia i jest całkowicie naturalnym i bezpiecznym zjawiskiem. Jest to jeden z symptomów przygotowywania się dziecięcej szczęki na zmieszczenie znacznie większych zębów stałych.

Przyczyną diastemy są również urazy mechaniczne.

Leczenie diastemy – jakie są metody jej usuwania?

Leczenie ortodontyczne

Leczenie ortodontyczne uznawane jest za jedną z najskuteczniejszych metod likwidowania przerwy między zębami. Podczas diagnozy diastemy lekarz ortodonta wykonuje dokładne pomiary oraz odlew, na których podstawie tworzony jest indywidualny aparat ortodontyczny. Planując kurację, stomatolog ustala wraz z pacjentem orientacyjny czas, przez jaki będzie noszony aparat ortodontyczny oraz określa częstotliwość wizyt kontrolnych w trakcie leczenia. Poprzez regularne noszenie aparatu, jesteśmy w stanie uzyskać najlepszy, a co najważniejsze trwały efekt w postaci pięknych i prostych zębów.

Licówki porcelanowe

Licówki to cienkie, porcelanowe płytki, które stomatolog nakłada na zeszlifowane zęby. Są one specjalnie zaprojektowane do kształtu zęba. Jest to dość inwazyjna metoda, jednak po naklejeniu cienkich, trwałych i indywidualnie dopasowanych porcelanowych płytek można zmniejszyć diastemę na nawet ponad 15 lat.

Bonding – uzupełnienie za pomocą kompozytu

Za najszybszą, najłatwiejszą, a co ważne – odwracalną metodę pozbycia się szpary między górnymi jedynkami, uważane jest uzupełnienie jej za pomocą specjalnego kompozytu. Zabieg przypomina standardowe założenie plomby: stomatolog wytrawia ząb specjalnym kwasem demineralizującym, następnie nakłada materiał kompozytowy na ubytek, a na koniec papierowymi dyskami nadaje mu się kształt naturalnego zęba. W tym przypadku leczenie diastemy odbywa się w trakcie jednej wizyty. Zaletą takiego zabiegu jest przede wszystkim fakt, że w każdej chwili można dostosować wypełnienie, dodatkowo je uzupełnić i naprawić ewentualne uszkodzenia. Efekt nie jest jednak tak samo trwały jak wcześniejsze metody.

Nieleczona diastema – powikłania

Diastema prawdziwa lub rzekoma to wada zgryzu, która powinna być leczona. Jej wielkość może mieć bowiem wpływ na:

• rozwój innych wad ortodontycznych,
• problemy z wymową,
• choroby przyzębia.

Podjęcie terapii, nawet u osób dorosłych, z wykorzystaniem aparatu ortodontycznego w celu zmniejszenie przerwy między górnymi jedynkami, jest więc w takich przypadkach nieodzowne.

Czy warto leczyć diastemę?

Decyzja o leczeniu diastemy podejmowana jest wspólnie przez pacjenta oraz stomatologa i zależy przede wszystkim od wielkości tej wady zgryzu i tego, czy powoduje ona dyskomfort. W przypadku przerwy między jedynkami przekraczającej 2 mm, jej likwidacja jest często konieczna dla zachowania zdrowia oraz pełnej funkcjonalności w jamie ustnej.

Nowoczesne leczenie diastemy w Warsaw Dental Center

Metod leczenia diastemy jest naprawdę wiele. Różnią się od siebie zarówno pod względem czasu trwania leczenia, jak i trwałości osiągniętego efektu oraz poniesionych kosztów. W klinice Warsaw Dental Center wykorzystuje się nowoczesne rozwiązania, zapewniające pełen komfort oraz stosunkowo szybki i jednocześnie satysfakcjonujący pacjenta efekt. Decydują o tym przede wszystkim wysokiej jakości materiały używane w metodach uzupełniania kompozytem lub przy zastosowaniu licówek porcelanowych, jak i nowoczesna aparatura, za pomocą której można przeprowadzić każdy z zabiegów w dokładny i komfortowy dla pacjenta sposób. Już podczas jednej wizyty, jeden z ekspertów kliniki WDC wykona pełną diagnozę diastemy i zarekomenduje najlepszą formę leczenia.