Niezręczny dyskomfort w zębach, który pojawia się po spożyciu zimnego lub gorącego pokarmu, nazywany jest nadwrażliwością, często nie zdając sobie sprawy, że mogą to być pierwsze objawy niebezpiecznego uszkodzenia struktury zębów, określanego przez stomatologów jako kwasowa erozja szkliwa. To sygnał, którego nie należy bagatelizować, lecz natychmiast skonsultować się ze specjalistą.
Kwasowa erozja szkliwa to płaskie, gładkie i trudne do zauważenia ubytki w strukturze zęba (najpierw w szkliwie, a później także w zębinie), spowodowane reakcjami chemicznymi pod wpływem kwasów. Pojawiają się one w różnych częściach powierzchni zęba, zazwyczaj w innych miejscach niż próchnica. Zwykle nie występują one na powierzchniach stycznych, przyszyjkowych, ani w bruzdach i brzegach siecznych. W zaawansowanym stadium choroby, zęby stają się matowe, szorstkie, lekko żółte lub nawet przezroczyste. Są również wyjątkowo kruche i podatne na uszkodzenia mechaniczne. Choroba ta może prowadzić do uszkodzenia miazgi zęba i wymagać leczenia kanałowego. Kwasowa erozja w początkowych stadiach jest trudna do zauważenia, a diagnozę może postawić jedynie specjalista stomatolog.
Co powoduje kwasową erozję szkliwa?
Kwasową erozję zębów wywołują zarówno substancje pochodzenia zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Wśród najbardziej niebezpiecznych substancji zewnętrznych wymienia się napoje typu cola i inne napoje zawierające kwasy, soki owocowe, alkohol, owoce (szczególnie cytrusowe) oraz niektóre warzywa (takie jak szparagi, szczaw, brukselka). Wszystkie te produkty powodują znaczne obniżenie pH w jamie ustnej. Choroby ogólnoustrojowe także mogą być przyczyną erozji szkliwa. Wewnętrzną substancją, która może niszczyć powierzchnię zębów, jest kwas żołądkowy, który może stykać się z zębami podczas wymiotów lub w wyniku cofania się treści żołądkowej przy zgadze lub refluksie żołądkowo-przełykowym. Również zaburzenia wydzielania śliny (spowodowane np. przez niektóre leki) mogą powodować obniżenie pH jamy ustnej.
Jak leczyć uszkodzone zęby?
Powstałe ubytki szkliwa są nieodwracalne. Starania stomatologa skupiają się na zatrzymaniu postępu choroby, wykonaniu wypełnień oraz łagodzeniu dolegliwości bólowych. Niezbędne jest wyeliminowanie przyczyny erozji poprzez leczenie choroby, która ją wywołuje, lub zmianę nawyków żywieniowych, a także wprowadzenie odpowiedniej higieny jamy ustnej. Zalecane są delikatne szczoteczki do zębów, które nie będą nadmiernie ścierać szkliwa, oraz płyny do płukania jamy ustnej. Stosuje się również fluoryzację w celu wzmocnienia zębów oraz środki zmniejszające dolegliwości bólowe związane z nadwrażliwością na zimne i gorące pokarmy.
